Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абляга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абляга́нне |
| Р. |
абляга́ння |
| Д. |
абляга́нню |
| В. |
абляга́нне |
| Т. |
абляга́ннем |
| М. |
абляга́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абляга́нне ср., в разн. знач. облега́ние; см. абляга́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абляга́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблягаць — аблегчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абле́гчы, -ля́гу, -ля́жаш, -ля́жа; -ля́жам, -ля́жаце, -ля́гуць; -лёг, -ле́гла і -лягла́, -лягло́; -ля́ж; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Пакрыць, абвалачы, ахутаць.
Хмары аблеглі ўсё неба.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Шчыльна прылегчы да чаго-н. з усіх бакоў, абхапіць што-н.
Сукенка добра аблегла стан.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апусціцца, панікнуць, абвяць.
Бульбоўнік аблёг ад гарачыні.
4. Злегчы, захварэць.
Аблегла бабуля, не ўстае.
|| незак. абляга́ць, -а́е (да 1—3 знач.).
|| наз. абляга́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
охва́тывание
1. ахо́пліванне, -ння ср., абхо́пліванне, -ння ср.;
2. ахо́пліванне, -ння ср., акружэ́нне, -ння ср., апяра́званне, -ння ср.; абляга́нне, -ння ср.;
3. ахо́пліванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср., засціла́нне, -ння ср., аго́ртванне, -ння ср.; абніма́нне, -ння ср., абдыма́нне, -ння ср.; апано́ўванне, -ння ср.; захо́пліванне, -ння ср.;
4. ахо́пліванне, -ння ср., акіда́нне, -ння ср., акі́дванне, -ння ср.;
5. ахо́пліванне, -ння ср.; см. охва́тывать 1—4, 6;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)