абла́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што.

1. Ласкава, са спагадай абысціся з кім-н.

А. сірату.

2. Лашчачы, зрабіць жывёліну рахманай.

А. сабаку.

|| незак. абла́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абла́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абла́шчу абла́шчым
2-я ас. абла́шчыш абла́шчыце
3-я ас. абла́шчыць абла́шчаць
Прошлы час
м. абла́шчыў абла́шчылі
ж. абла́шчыла
н. абла́шчыла
Загадны лад
2-я ас. абла́шчы абла́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абла́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абла́шчыць сов. обласка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго-што.

Ласкава абысціся з кім‑н., выказаць увагу, спагаду да каго‑н., пашкадаваць. // Лашчачы, выклікаць у жывёліны давер’е да сябе; зрабіць жывёліну рахманай. Аблашчыць сабаку. // перан. Зрабіць прыемнае ўздзеянне (пра вецер, сонца і пад.). Хутка выблісне сонца і аблашчыць сваім цяплом усё наваколле: і раку, і птушак, і росную траву, і беласнежны кіпень чаромхі над вадой. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́шчваць, абла́шчыць gütig [freúndlich] behándeln, liebkósen (неаддз.) vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абла́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аблашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпе́ставаць

‘выняньчыць каго-небудзь; аблашчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпе́стую адпе́стуем
2-я ас. адпе́стуеш адпе́стуеце
3-я ас. адпе́стуе адпе́стуюць
Прошлы час
м. адпе́ставаў адпе́ставалі
ж. адпе́ставала
н. адпе́ставала
Загадны лад
2-я ас. адпе́стуй адпе́стуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпе́ставаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

обласка́ть сов. (человека) ласка́ва (ве́тліва) адне́сціся (да каго); ласка́ва (ве́тліва) прыня́ць, суце́шыць; (животное) абла́шчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрахма́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Прыручыць, аблашчыць, зрабіць паслухмяным, пакорлівым. Хітрая гітлераўская шэльма дзейнічае не толькі бізуном і куляй. Часамі яна стараецца абрахманіць сваю ахвяру, дамагчыся ў яе іншымі спосабамі паслухмянасці і пакорлівасці. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)