адпе́ставаць

‘выняньчыць каго-небудзь; аблашчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпе́стую адпе́стуем
2-я ас. адпе́стуеш адпе́стуеце
3-я ас. адпе́стуе адпе́стуюць
Прошлы час
м. адпе́ставаў адпе́ставалі
ж. адпе́ставала
н. адпе́ставала
Загадны лад
2-я ас. адпе́стуй адпе́стуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпе́ставаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)