аблако́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблако́чваюся аблако́чваемся
2-я ас. аблако́чваешся аблако́чваецеся
3-я ас. аблако́чваецца аблако́чваюцца
Прошлы час
м. аблако́чваўся аблако́чваліся
ж. аблако́чвалася
н. аблако́чвалася
Загадны лад
2-я ас. аблако́чвайся аблако́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблако́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблако́чвацца несов. облока́чиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблако́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да аблакаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблакаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

Абаперціся локцем (локцямі) на што-н.

А. на падаконнік.

|| незак. аблако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблакаці́цца, аблако́чвацца sich auf die [den] ll(en)bogen stützen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

облока́чиваться абапіра́цца, аблако́чвацца, успіра́цца; см. облокоти́ться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lhnen

1.

vt (an, gegen A) прыхіля́ць, прыстаўля́ць (да чаго-н.)

2.

(sich)

1) (an, gegen A) прыпіра́цца, прыхіля́цца (да чаго-н.), абапіра́цца, аблако́чвацца (на што-н.)

2) (über A) пераве́швацца (цераз што-н.)

sich aus dem Fnster ~ — высо́ўвацца з акна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)