аблаву́ха, -і, ДМ -ву́се, мн. -і, -ву́х, ж.

Зімовая шапка; вушанка.

Надзеў сваю аблавуху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблаву́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аблаву́ха аблаву́хі
Р. аблаву́хі аблаву́х
Д. аблаву́се аблаву́хам
В. аблаву́ху аблаву́хі
Т. аблаву́хай
аблаву́хаю		 аблаву́хамі
М. аблаву́се аблаву́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблаву́ха, ‑і, ДМ аблавусе; Р мн. аблавух; ж.

Зімовая шапка; вушанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аблавуха 1/24, 104; 2/263

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АБЛАВУ́ХА бел. мужчынскі галаўны ўбор, зімовая шапка-вушанка з аўчыны або заечага, лісінага, вавёрчынага ці трусінага футра, пацягнутая зверху сукном. Да асновы яе прышывалі 4 крылы (вушы), пярэдняе і задняе падымалі і звязвалі зверху, бакавыя апускалі ці падвязвалі пад падбародкам. Насілі да пач. 20 ст.

Аблавуха.

т. 1, с. 24

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аблаву́ха ж. wárme Mütze mit Óhrenklappen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблаву́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аблаву́х аблаву́хі
Р. аблаву́ха аблаву́хаў
Д. аблаву́ху аблаву́хам
В. аблаву́ха аблаву́хаў
Т. аблаву́хам аблаву́хамі
М. аблаву́ху аблаву́хах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Аблаву́х аблавуха, аблавушка, аблаух ’шапка з вушамі’ (Нас., Бяльк., Маш., Нік. Очерки), аблушаванка ’тс’ (Сцяшк. МГ) да аблавухі, аблаухі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uszaty

uszat|y

1. з вушамі;

~a czapka — аблавуха; аблавушка;

2. ~y м. вушасцік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flap​1 [flæp] n.

1. узма́х; ло́пат, лапата́нне (пра крылы, ветразі)

2. : the flap of a pocket/envelope кла́пан кішэ́ні/канве́рта;

the flap of a tent по́лка пала́ткі;

ear flaps ву́шы ша́пкі;

a cap with flaps аблаву́ха, ша́пка-вуша́нка

3. infml па́ніка, хвалява́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)