аблаву́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аблаву́ха аблаву́хі
Р. аблаву́хі аблаву́х
Д. аблаву́се аблаву́хам
В. аблаву́ху аблаву́хі
Т. аблаву́хай
аблаву́хаю		 аблаву́хамі
М. аблаву́се аблаву́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)