назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абду́мвання | |
| абду́мванню | |
| абду́мваннем | |
| абду́мванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абду́мвання | |
| абду́мванню | |
| абду́мваннем | |
| абду́мванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абду́маць, -аю, -аеш, -ае; -аны;
Усебакова ўзважыць, падрыхтавацца да вырашэння чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обду́мывание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэйтно́т, -у,
1. Недахоп часу на
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
contemplation
1.
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
premeditation
1.
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
deliberacja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Рэпута́цыя ’агульная думка, якая склалася пра каго-небудзь’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)