абвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. каго-што. Абгарнуць, абкруціць чым-н., звязаўшы канцы або замацаваўшы вяроўкай і пад.

А. хворую нагу.

А. яблыню на зіму.

2. Звязаць, каб змацаваць што-н.

3. што. Зрабіць надвязку па краях чаго-н.

А. каўнерык каляровай ніткай.

А. ручнік карункамі.

|| незак. абвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абвяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся (да 1 знач.); незак. абвя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абвя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. і абвя́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвяза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвяжу́ абвя́жам
2-я ас. абвя́жаш абвя́жаце
3-я ас. абвя́жа абвя́жуць
Прошлы час
м. абвяза́ў абвяза́лі
ж. абвяза́ла
н. абвяза́ла
Загадны лад
2-я ас. абвяжы́ абвяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвяза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвяза́ць сов., в разн. знач. обвяза́ть; (завязать, надеть — ещё) повяза́ть;

а. вяро́ўкай — обвяза́ть верёвкой;

а. ху́стку кару́нкамі — обвяза́ть плато́к кружева́ми;

а. галаву́ ху́сткай — обвяза́ть (повяза́ть) го́лову платко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; заг. абвяжы; зак., каго-што.

1. Абгарнуць, абкруціць чым‑н., звязаўшы канцы або замацаваўшы вяроўкай і пад. Абвязаць галаву хусткай. Абвязаць на зіму яблыню саломай. // Звязаць вяроўкай, шпагатам, дротам і пад., каб змацаваць што‑н.

2. Замацаваць або ўпрыгожыць вяззю краі чаго‑н. Абвязаць абрус карункамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвяза́ць

1. úmbinden* vt, umwíckeln vt (чым-н. mit D); um etw. (A) bínden*;

2. (упрыгожыць вяззю) bestrícken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвя́заны обвя́занный; повя́занный; см. абвяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obwiązać

зак. абвязаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́зваць гл. абвязаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)