абву́глівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абву́гліваецца абву́гліваюцца
Прошлы час
м. абву́гліваўся абву́гліваліся
ж. абву́глівалася
н. абву́глівалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час абву́гліваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абву́глівацца несов., возвр., страд. обу́гливаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абву́глівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абвугліцца.

2. Зал. да абвугліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абву́гліцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ліцца; зак.

Абгарэць зверху, па краях.

Палена абвуглілася.

|| незак. абву́глівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абву́гліцца, абву́глівацца verkóhlen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абву́гліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвугліваць — абвугліць і абвуглівацца — абвугліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

char [tʃɑ:] v. абву́гліваць; абву́глівацца; пад гара́ць (пра ежу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zwęglać się

незак. абвуглівацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разжурэ́цца ’распаліцца’ (шальч., Сл. ПЗБ). Утворана ад жу́раць ’прыгараць, абвуглівацца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kóhlen

I

vi тлець, абву́глівацца

II

vi разм. мало́ць [вярзці́] лухту́, пле́сці глу́пства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)