Verbum

анлайнавы слоўнік

абая́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абая́льнасць ж. обая́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абаяльнага. Аднак, калі чалавек вельмі ўдачлівы па прыродзе, то і пад старасць не траціць пэўнай абаяльнасці. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абая́льнасць ж. Reiz m -(e)s, Ánmut f -, Charme [ʃarm] m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абая́льны, -ая, -ае.

Прывабны, чароўны, поўны абаяння.

А. чалавек.

А. вобраз.

|| наз. абая́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хары́зма, -ы, ж.

Выключная абаяльнасць каго-н., асаблівая здольнасць уздзеяння на навакольных.

Чалавек з магутнай харызмай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ча́ры, -аў.

1. Чарадзейства, чараўніцтва.

Яна ведала нейкія ч.

2. Прывабнасць, чароўнасць, абаяльнасць.

Ім валодалі непазбыўныя ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

charisma [kəˈrɪzmə] n. хары́зма; прыцяга́льнасць; прыва́бнасць, абая́нне, абая́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обая́тельность чаро́ўнасць, -ці ж., прыва́бнасць, -ці ж., абая́льнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wdzięk, ~u

м. грацыя, зграбнасць, абаяльнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)