абанеме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абанеме́нтны |
абанеме́нтная |
абанеме́нтнае |
абанеме́нтныя |
| Р. |
абанеме́нтнага |
абанеме́нтнай
абанеме́нтнае |
абанеме́нтнага |
абанеме́нтных |
| Д. |
абанеме́нтнаму |
абанеме́нтнай |
абанеме́нтнаму |
абанеме́нтным |
| В. |
абанеме́нтны (неадуш.)
абанеме́нтнага (адуш.) |
абанеме́нтную |
абанеме́нтнае |
абанеме́нтныя (неадуш.)
абанеме́нтных (адуш.) |
| Т. |
абанеме́нтным |
абанеме́нтнай
абанеме́нтнаю |
абанеме́нтным |
абанеме́нтнымі |
| М. |
абанеме́нтным |
абанеме́нтнай |
абанеме́нтным |
абанеме́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абанеме́нтны абонеме́нтный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абанеме́нтны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да абанемента. Абанементная плата. Абанементны канцэрт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абанеме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Дакумент, які дае права на карыстанне чым-н. пэўны час, а таксама само такое права.
А. на цыкл лекцый.
А. у тэатр.
2. Аддзел бібліятэкі, дзе кнігі выдаюцца на дом.
|| прым. абанеме́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абонеме́нтный абанеме́нтны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)