абагна́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абагна́ны |
абагна́ная |
абагна́нае |
абагна́ныя |
| Р. |
абагна́нага |
абагна́най абагна́нае |
абагна́нага |
абагна́ных |
| Д. |
абагна́наму |
абагна́най |
абагна́наму |
абагна́ным |
| В. |
абагна́ны (неадуш.) абагна́нага (адуш.) |
абагна́ную |
абагна́нае |
абагна́ныя (неадуш.) абагна́ных (адуш.) |
| Т. |
абагна́ным |
абагна́най абагна́наю |
абагна́ным |
абагна́нымі |
| М. |
абагна́ным |
абагна́най |
абагна́ным |
абагна́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абагна́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абагна́ны |
абагна́ная |
абагна́нае |
абагна́ныя |
| Р. |
абагна́нага |
абагна́най абагна́нае |
абагна́нага |
абагна́ных |
| Д. |
абагна́наму |
абагна́най |
абагна́наму |
абагна́ным |
| В. |
абагна́ны (неадуш.) абагна́нага (адуш.) |
абагна́ную |
абагна́нае |
абагна́ныя (неадуш.) абагна́ных (адуш.) |
| Т. |
абагна́ным |
абагна́най абагна́наю |
абагна́ным |
абагна́нымі |
| М. |
абагна́ным |
абагна́най |
абагна́ным |
абагна́ных |
Кароткая форма: абагна́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абагна́ны
1. обо́гнанный;
2. перен. обо́гнанный;
3. разг. про́гнанный;
4. разг. со́гнанный; смахну́тый; обмахну́тый;
5. с.-х. оку́ченный; опа́ханный;
6. со́гнанный;
7. разг. сре́занный, со́дранный;
8. обру́шенный;
1-8 см. абагна́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абагна́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абагнаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оку́ченный аку́чаны; абагна́ны; абкапа́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шаро́ванный с.-х. шаро́ваны; абагна́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пропа́ханный
1. праара́ны; узара́ны;
2. абагна́ны; см. пропаха́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обо́гнанный абагна́ны, мног. паабганя́ны; перагна́ны, мног. папераганя́ны, апярэ́джаны, вы́пераджаны; см. обогна́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абагна́ць, абганю́, абго́ніш, абго́ніць; абгані́; абагна́ны; зак.
1. каго-што. Апярэдзіць у руху, бегу.
А. калону машын.
2. каго-што. Вырасці большым, вышэйшым за каго-, што-н.
А. старэйшага брата.
А. аднакласнікаў.
3. перан., каго-што. Дасягнуць большых поспехаў у параўнанні з кім-, чым-н.
А. таварышаў па ведах.
4. што. Акучыць.
А. бульбу.
|| незак. абганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. абго́н, -у, м. (да 1 і 4 знач.).
|| прым. абго́нны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) і абганя́льны, -ая, -ае (да 4 знач.).
Абгонны манеўр.
Абганяльны плуг.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)