абагача́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абагача́юся абагача́емся
2-я ас. абагача́ешся абагача́ецеся
3-я ас. абагача́ецца абагача́юцца
Прошлы час
м. абагача́ўся абагача́ліся
ж. абагача́лася
н. абагача́лася
Загадны лад
2-я ас. абагача́йся абагача́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абагача́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагача́цца несов., возвр., страд. обогаща́ться; см. абагаці́цца, абагача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагача́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абагаціцца.

2. Зал. да абагачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаці́цца, -гачу́ся, -гаці́шся, -гаці́цца; -гаці́мся, -гаціце́ся, -гаця́цца; зак.

1. Стаць багатым, разбагацець.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць багацейшым на якое-н. рэчыва (пра руду, глебу) (спец.).

Глеба абагацілася азотам.

|| незак. абагача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абагачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обогаща́ться возвр., страд. абагача́цца, узбагача́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагача́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць абагачацца (пра карысныя выкапні).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагачэ́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагачаць — абагаціць і абагачацца — абагаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wzbogacać się

незак. узбагачацца, абагачацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dorabiać się

незак. абагачацца, узбагачацца, багацець; нажывацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канцэнтрава́цца, ‑руецца; незак.

1. Збірацца, сцягвацца, групавацца ў адным якім‑н. месцы. Насельніцтва канцэнтруецца вакол гарадоў. // перан. Звяртацца, накіроўвацца на што‑н. (пра думкі, увагу і пад.). Гутаркі і жарты канцэнтраваліся пераважна каля Букрэевай асобы і яго ролі ў якасці «маладзіцы». Колас.

2. Згушчацца, насычацца (пра растворы).

3. Абагачацца (пра руды, горныя пароды).

4. Зал. да канцэнтраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)