асі́ннікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асінніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асна́стчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца аснасткай судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астачарце́лы, ‑ая, ‑ае.

Які да немагчымасці апрыкраў, надакучыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да астэалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да астэніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асцюко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асцюка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асятры́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асятрыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атанальнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атаніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)