Verbum

асяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Высок. Нечакана з’явіцца, узнікнуць (пра думку, здагадку і пад.); прыйсці на думку каму‑н. Раптам Барыса асяніла яшчэ адна ідэя. Асіпенка. І новая думка асяніла.. [цётку Ганну]. Шамякін.

азяры́на, ‑ы, ж.

Памянш. да возера; невялікае возера. У іх [дзядзькі і Костуся] раней была намова Схадзіць у луг на азярыны І патрывожыць род тхарыны, На рэчцы загарадзь паправіць І новы буч яшчэ паставіць. Колас.

агрэ́бкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Рэшткі сена пасля стагавання, накладвання воза і пад. — На, яшчэ на рубель пакладзі агрэбкі. Закуска ж з цябе, помні, — ускінуў Чачык некалькі ахапкаў сябру пад ногі. Пташнікаў.

дзянні́ца, ‑ы, ж.

Ранняя зара, заранка. Яшчэ зорыцца неба над гаем, А ўжо цемру — заслону абшараў — Расхінае на ўсходзе дзянніца. Журба. Паўстае дзянніца з-за сяла, Шлях асвеціць чырванню і бляскам. Лявонны.

маладзі́цца, ‑джуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; незак.

Прымаць захады, каб выглядаць больш маладым. Хоць .. [пані Адэлі] было ўжо далёка за сорак і ўдавіца добра такі раздалася ў стане, яна яшчэ маладзілася і паглядала на мужчын. Машара.

пабала́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Балакаць некаторы час. [Крэшчык] любіць кампанію вышэйшага палёту, любіць пасядзець, пабалакаць, парагатаць. Колас.

2. Пагаварыць аб дробязях. [Віктару] не маўчалася, цягнула яшчэ пабалакаць з бацькам, паблазнаваць. Карпаў.

павыкіда́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Выкінуцца, вываліцца адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павыкідацца з парашутамі. Пісьмы павыкідаліся з сумкі. □ — Зняць .. [птушанят] трэба, а то яшчэ павыкідаюцца [з гнязда], — мітусілася Лідка. Ляўданскі.

падка́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Тое, што і падказ. Бацьку гэтыя падказкі толькі яшчэ больш распалілі. Якімовіч. На гэты раз Рыгорка адразу пачуў падказку, радасна ўскінуў галаву. Краўчанка.

падтапі́ць ​¹, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., каго-што.

Часткова затапіць, заліць вадой. Падтапіла паводка будынкі.

падтапі́ць ​², ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што і чаго.

Растапіць дадаткова, яшчэ трохі. Падтапіць сала. Падтапіць масла.

парако́нны, ‑ая, ‑ае.

Запрэжаны парай коней; прызначаны для пары коней. З-за грудка паказалася параконная падвода. Гартны. Яшчэ за некалькі дзён да васемнаццатага калгаснікі паставілі ў Клемсавай клеці сем параконных плугоў. Галавач.