спая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
1. Злучыць паяннем. Спаяць трубы.
2. перан. Непарыўна звязаць, з’яднаць. Аднойчы паміж намі адбылася гаворка, якая ўсхвалявала нас абодвух і спаяла яшчэ мацней. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)