о́птык, ‑а, м.
1. Спецыяліст у галіне оптыкі.
2. Майстар, які займаецца вырабам аптычных прыбораў. З майстэрні оптыка .. [Лена і Круміньскі] выйшлі а восьмай гадзіне раніцы. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псіхія́тр, ‑а, м.
Урач, спецыяліст па псіхічных захворваннях. Для спрактыкаванага псіхіятра цікава б было наглядаць, як шпарка даспявае .. [Сомік] для злачынства ці вар’яцкага дому. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёкамента́тар, ‑а, м.
Спецыяліст, які выступае па радыё з каментарыямі па пытаннях палітыкі, эканомікі, мастацтва, спорту і пад., а таксама той, хто вядзе рэпартаж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́ктык, ‑а, м.
1. Спецыяліст па тактыцы (у 1, 2 знач.); знаўца тактыкі.
2. Разм. Чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філо́лаг, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне філалогіі. Даследчык летапісаў павінен быць і філолагам і гісторыкам. «Полымя». // Разм. Студэнт філалагічнага факультэта ў вышэйшай навучальнай установе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энерге́тык, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне энергетыкі (у 1 знач.). // Працаўнік энергетычнай прамысловасці. Энергетыкі ў спешным парадку навешвалі на мачты правады высакавольтавай лініі. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́тык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек, які выступае з крытыкай (у 1 знач.) чаго-н.
Патрабавальны к.
2. Спецыяліст, які займаецца разглядам і ацэнкай літаратурных, музычных, тэатральных і іншых твораў мастацтва.
Літаратурны к.
Тэатральны к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
плаві́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па плаўцы металаў. [Зубава] сядзіць, як на троне, і са спакойнай уважлівасцю слухае, што гаворыць ёй плавільшчык Ваш — Міхалаў зменшчык. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэтушо́р, ‑а, м.
Спецыяліст па рэтушаванню. Або тыя бровы? Пэўна рэтушор Так падвёў алоўкам. Танк. У пакой зайшоў Рыгор Галавасцікаў — наш рэдакцыйны мастак-рэтушор. Сабаленка.
[Фр. retoucheur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
садо́ўнік, ‑а, м.
Спецыяліст па догляду саду і вырошчванню садовых раслін. Садоўнік, відаць, падстрыгаў дрэвы для хараства, каб яны раслі не гонкія, а купчастыя. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)