клеява́р, ‑а, м.

Той, хто варыць клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

козагадо́вец, ‑доўца, м.

Той, хто гадуе коз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конегадо́вец, ‑доўца, м.

Той, хто займаецца конегадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыродалю́б, ‑а, м.

Той, хто любіць прыроду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчаля́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца пчалярствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русіфіка́тар, ‑а, м.

Той, хто ажыццяўляе русіфікацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэарганіза́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца рэарганізацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садава́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца содаварэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлосігна́льшчык, ‑а, м.

Той, хто падае святлосігнал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто ўкладае тарпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)