Міндру́к ’свіны страўнік’ (тураў., Выг. дыс.; ТС). З польск.minderak, miderak ’скураны фартух’, ’ліф, гарсэцік’, якое з ням.Mieder ’тс’. Суфікс, як у ⁺каўбу́к, бар. каўбу́х ’страўнік жывёлы’, драг.тэ́льбух ’вялікі жывот’, ’страўнік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
валка́н
1. Паламаны бурай лес (Рэч.).
2.Вялікі разбуральны вецер у час навальніцы; буран (Рэч.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
гамлы́гаВялікі кавалак цвёрдай зямлі на ўзараным ці засеяным полі (Слаўг.). Тое ж га́лы (Пол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
befáhren
*vtе́здзіць (па дарозе)
ein Méer ~ — пла́ваць мо́рам
díese Strécke wird stark befáhren — на гэ́тым уча́стку вялі́кі рух
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
спортм. Sport m -(e)s;
лы́жны спорт Skísport [´ʃi:-] [Schísport] m;
во́дны спорт Wássersport m;
ко́нны спорт Réiten n -s;
вялі́кі спорт Léistungssport m;
займа́цца спортам Sport tréiben*;
наві́ны спорту vom Spórtgeschehen, Spórtnachrichten pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лопян ’лопух павуціністы, Arctium (L.) tomentosum Mill.’ (брэсц., Кіс.). Запазычана з польск.łopian ’лопух вялікі, Arctium lappa’, якое з прасл.lopěnъ < і.-е.*lō̆p‑/*lē̆p‑ ’аб нечым шырокім і плоскім’ (Слаўскі, 5, 199–201).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Масія́ш, мъсья́ш ’антыхрыст, які з’явіцца перад страшным судом, ілжэзбавіцель’ (Мядзв.; полац., Нар. лекс.), ’звадыяш’ (в.-дзв., Шатал.), ’вялікі хлус, прайдзісвет’, ’гарэза’ (міёр., З нар. сл.). Праз польск.Mesjasz з с.-лац.Messias ’месія, збавіцель’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БАБ-ЭЛЬ-МАНДЭ́БСКІ ПРАЛІ́Ў,
паміж Аравійскім п-вам і Афрыкай. Злучае Чырвонае м. з Аравійскім. Шыр. да 26,5 км. Глыб. на фарватэры 182 м. Востраў Перым падзяляе праліў на Вялікі і Малы рукавы. Праз праліў і Суэцкі канал пралягае самы кароткі водны шлях з Еўропы ва Усх. і Паўд. Азію і Аўстралію.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БА́ТАЎ Іван Андрэевіч
(1767, б. Маскоўская губ. — 30.6.1841),
рускі майстар муз. інструментаў. Прыгонны графа М.П.Шарамецева, у 1822 атрымаў вольную. Вырабляў скрыпкі, альты, віяланчэлі, гітары, рэстаўрыраваў старадаўнія інструменты. Дасканаласць іх вырабу і выдатныя гукавыя якасці прынеслі яму сусв. вядомасць. На выстаўцы ў Пецярбургу (1829) за скрыпку і віяланчэль Батаву прысуджаны Вялікі сярэбраны медаль.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДЭ́СКАЯ ГРУ́ПА КУРО́РТАЎ,
размешчана ўздоўж узбярэжжа Чорнага м., у межах Адэсы і на ПдЗ ад яе, а таксама паблізу Куяльніцкага, Хаджыбейскага, Сухога ліманаў. Уключае курорты Аркадзія, Вялікі Фантан, Куяльніцкі, Лузанаўка, Лебедзеўка, Чарнаморка і інш., а таксама курортную мясцовасць Шабо. Асн. прыродныя лекавыя фактары — клімат, ліманныя і азёрныя гразі, рапа ліманаў, мінер. воды.