roofless

[ˈru:fləs]

adj.

1) без страхі́

2) бяздо́мны, беспрыту́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

coldly

[ˈkoʊldli]

adv.

сьцюдзёна, хало́дна; су́ха, няве́тла; без энтузія́зму

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blushless

[ˈblʌʃləs]

adj.

без румя́нцаў; які́ не чырване́е; бессаро́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

meaningless

[ˈmi:nɪŋləs]

adj.

бяз сэ́нсу; без значэ́ньня; пусты́; нява́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undergraduate

[,ʌndərˈgrædʒuət]

n.

студэ́нт унівэрсытэ́ту або́ кале́джу (без ступе́ні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uninspired

[,ʌnɪnˈspaɪrd]

adj.

1) ненатхнёны, без натхне́ньня

2) бана́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адзіно́чка, -і, мн. -і, -чак.

1. Той, хто адзін, без сям’і, не ў пары.

Адзіночкі харчаваліся ў сталовай.

2. ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -чцы, Т -ай (-аю), ж. Чалавек, які займаецца чым-н. адзін, працуе адзін, без удзелу, без дапамогі іншых.

Саматужнік-а.

3. ж. Камера на аднаго зняволенага.

Пасадзіць у адзіночку.

4. ж. Гоначная лодка з адным весляром.

Байдарка-а.

○

Маці-адзіночка — жанчына, якая самастойна выхоўвае пазашлюбнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасто́й Стары, смалісты, без абалоні, векавы лес (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

неприкра́шенный непадфарбава́ны; непрыаздо́блены; (неподдельный) непадро́блены; (естественный) натура́льны; (голый) го́лы;

неприкра́шенная и́стина го́лая пра́ўда (пра́ўда без перабо́льшання);

в неприкра́шенном ви́де у непадфарбава́ным (непрыаздо́бленым) вы́глядзе (у вы́глядзе без прыхаро́швання).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмо́тка ж.

1. (действие) абмо́тка, -кі ж., абмо́тванне, -ння ср.;

обмо́тка кату́шек абмо́тка шпу́лек;

2. в др. знач. абмо́тка, -кі ж.;

про́вод без обмо́тки про́вад без абмо́ткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)