рэгенера́цыя, ‑і, ж.
Спец.
1. Аднаўленне першапачатковых каштоўных уласцівасцей адпрацаваных матэрыялаў вытворчасці.
2. Награванне газу і паветра ў печы адпрацаванымі прадуктамі гарэння.
3. Аднаўленне жывёльнымі і расліннымі арганізмамі страчаных або пашкоджаных органаў, тканак, а таксама цэлага арганізма з часткі.
[Ад лац. regeneratio — аднаўленне, зварот.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самастрахо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы, ж.
1. Спец. Страхоўка спартсменам самога сябе пры выкананні якога‑н. практыкавання. Самастрахоўка альпініста.
2. Залішняя прадбачлівасць і імкненне засцерагчы сябе ад чаго‑н. непрыемнага. Праўда, у .. Маніных словах заўсёды была доля самастрахоўкі. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уста́ў, устава, м.
Спец. Тып пісьма старажытных грэчаскіх, лацінскіх і славяна-рускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар. [Кірыла Тураўскі:] Сеўшы на хлеб-ваду, Сляплюся па-над уставам, З сабою самім вяду Размовы пра дух і яву. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
феры́т, ‑у, М ‑рыце, м.
Спец.
1. Цвёрды раствор вугляроду, які з’яўляецца састаўной часткай сталі і чыгуну.
2. У аўтаматыцы і вылічальнай тэхніцы — скарочаная назва магнітных элементаў, якія выкарыстоўваюцца ў якасці ячэек памяці, стрыжняў у імпульсных трансфарматарах і інш.
[Ад лац. ferrum — жалеза.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цеплавы́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які мае адносіны да цяпла (у 1 знач.), цеплаты (у 1 знач.). Цеплавая энергія. Цеплавое выпрамяненне. // Заснаваны на дзеянні цяпла, які дзейнічае з дапамогай цяпла. Цеплавы рухавік. Цеплавая электрастанцыя. Цеплавая сушылка.
•••
Цеплавы ўдар гл. удар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шту́цэр, ‑а, м.
1. Старажытная ваенная стрэльба з вінтавымі нарэзамі ў ствале. // Паляўнічая наразная стрэльба вялікага калібру.
2. Спец. Невялікі патрубак з вонкавай разьбой, які служыць для злучэння труб паміж сабой, для далучэння іх да рэзервуараў, пасудзін і пад.
[Ням. Stutzer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́сіць сов.
1. отдёрнуть;
а. фіра́нку — отдёрнуть занаве́ску;
2. (губы) вы́пятить, оттопы́рить;
3. спец. (отвесом) отве́сить;
◊ а. гу́бы — наду́ться, оби́деться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прабі́рны спец. проби́рный;
~нае кляймо́ — проби́рное клеймо́;
~ная спра́ва — проби́рное де́ло;
○ п. ка́мень — проби́рный ка́мень;
~ная пала́тка — ист. проби́рная пала́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ператраўля́цца I несов., страд., спец. перетра́вливаться; см. ператраўля́ць I
ператраўля́цца II несов., возвр., страд. перева́риваться; перераба́тываться; см. ператраві́цца, ператраўля́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
садо́к I, -дка́ м. (уменьш. к сад) са́дик
садо́к II, -дка́ м., спец. садо́к;
с. для ры́бы — садо́к для ры́бы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)