2.звычайнамн. (усто́і, ‑яў); перан. Уклад жыцця, замацаваны традыцыям. Устоі жыцця. Маральныя ўстоі. □ Гераічная барацьба лепшых сыноў рабочага класа падарвала ўстоі самаўладства.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)