усадка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.
1. Разм. Дзеянне паводле дзеясл. усадзіць (у 6 знач.).
2. Спец. Памяншэнне ў аб’ёме, памеры пры ўсыханні, застыванні і пад. Усадка бетону. Усадка чыгуну. Усадка матэрыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)