вы́лежка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Спец. Стан паводле дзеясл. вылежвацца — вылежацца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашча́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ашчаджаць і ашчаджацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абядне́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. абяднець.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абядніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязле́сенне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абязлесіць.

2. Стан паводле знач. дзеясл. абязлесець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарача́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны вяртацца ў свой першапачатковы, зыходны стан. Абарачальныя працэсы. Абарачальныя рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́нутасць, ‑і, ж.

Стан закінутага. Журботныя думкі навявалі гэтыя могілкі сваёю закінутасцю і адзіноцтвам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зацвітаць — зацвісці; пачатак цвіцення. Зацвітанне садоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў пачатку свайго развіцця. Зачаткавы орган. // Першапачатковы, пачатковы. Зачаткавы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяшэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змяшаць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змяшацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўсо́н, ‑сну, м.

Стан, блізкі да сну; дрымота. Ужо ў напаўсне.. [Буднік] распрануўся і лёг. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)