Пачы́нак 1 ’пачатак’ (светлаг., Мат. Гом.), ’новае поле на месцы ляда’, ’закладка новага поля на лядзе, а пасля і пасялення’, ’расцяроба гушчэвіны, падсека’, ’булачка з хлебнага цеста’ (навагр., Сцяшк. Сл.). Укр., рус. почи́нок ’пачатак’, пск. ’першы кавалак хлеба, адрэзаны ад буханкі’, ст.-рус. починъкъ ’пачатак’, ’навасёлак’, польск. poczynek ’учынак’, н.-луж. pocynk ’тс’, ’справа, дзеянне’, pocynki ’звычкі’, в.-луж. počink ’паводзіны’, ’дзеянне’, чэш. počinek ’пачатак’, ’першая купленая рэч’, ст.-слав. починъкъ ’пачатак’. Да прасл. po‑čęti, бел. пача́ць, пачына́ць (гл.).

Пачы́нак 2, драг. почы́нок, астр., браг., пачы́нка ’пража, наматаная на верацяно або знятая з яго’ (ТСБМ, Мядзв., Серб., Бір., Бес., Маш., Варл., Дэмб. 2; гродз., Шн. 2), ’дзве ручайкі, перавітыя на адно верацяно’ (лях., карэліц., Янк. Мат.; слуц., Нар. словатв., дзярж., ст.-дар., Нар. сл.; Уладз., Федар. 6, Др.-Падб., Янк. 1, Сцяшк., Гарэц., Чач., Сл. Брэс.), ’вялікае верацяно, на якое перамотваюць пражу з малых верацёнаў’ (Нас., Шат., Сл. ПЗБ; браг., навагр., З нар. сл.), ’верацяно з пражай’ (Касп., Мат. Гом., Ян., ТС), ’клубок нітак, наматаны з адной вітушкі’ (дзярж., Нар. сл.). Укр. почи́нок ’поўнасцю запоўненае верацяно’, рус. кур. почи́нок ’тс’, польск. паморск., сілез. poczynek ’вялікае верацяно з пражай’, ’звітая пража з аднаго або з некалькіх верацён’. Усходнеславянска-польскае. Да пача́ць > пачына́ць (гл.): напрадзеная пража была нібыта асноваю будучага палатна, пачаткам — для асновы яе з пачынкаў звівалі ў клубкі, а для ўтоку — у маткі на матавіле. Аб суфіксе ‑ак гл. Сцяцко, Афікс. наз., 23.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Árbeit

f -, -en пра́ца, рабо́та, заня́так, спра́ва

éine ~ léisten — выко́нваць рабо́ту

an die ~ géhen* — прыступі́ць да рабо́ты [пра́цы]

sich an die ~ máchen — бра́цца за рабо́ту

géistige ~ — разумо́вая пра́ца

mir geht die ~ leicht von der Hand — мне працу́ецца до́бра

sich vor kéiner ~ schéuen — не бая́цца [не цура́цца] ніцкай рабо́ты [пра́цы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абярну́цца сов.

1. опроки́нуться, повали́ться, переверну́ться;

2. оберну́ться, огляну́ться;

3. эк. оберну́ться;

4. (о ходе дела, об обстоятельствах) оберну́ться;

спра́ва — ~ну́лася дрэ́нна де́ло оберну́лось пло́хо;

5. фольк. оберну́ться, обороти́ться;

а. во́ўкам (у во́ўка) — оберну́ться (обороти́ться) во́лком (в во́лка);

6. (склониться к чему-л.) обрати́ться;

а. ў другу́ю ве́ру — оберну́ться в другу́ю ве́ру;

7. разг. (туда и обратно) оберну́ться;

за дзень два разы́ ~ну́ўся — за́ день два ра́за оберну́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ло́пнуць I сов. (крыльями, по плечу и т.п.) хло́пнуть

ло́пнуць II сов., в разн. знач. ло́пнуть;

мяч ~нуў — мяч ло́пнул;

струна́ ~нула — струна́ ло́пнула;

спра́ва ~нула — разг. де́ло ло́пнуло;

◊ цярпе́нне ~нула — разг. терпе́ние ло́пнуло;

хоць ~ні — хоть ло́пни;

каб ты ~нуў! — бран. чтоб ты ло́пнул!;

л. са сме́ху — ло́пнуть от сме́ха;

л. ад зло́сці — ло́пнуть от зло́сти;

л. ад за́йздрасці — ло́пнуть от за́висти;

л., як мы́льны пузы́р — ло́пнуть, как мы́льный пузы́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

суд м.

1. род. суда́ суд;

Вярхо́ўны С. — Верхо́вный Суд;

с. ідзе́! — суд идёт!;

адда́ць пад с. — отда́ть под суд; преда́ть суду́;

быць пад судо́м — быть под судо́м;

2. род. су́ду (мнение, заключение) суд;

с. гісто́рыі — суд исто́рии;

◊ сваі́м судо́м — свое́й вла́стью;

паку́ль с. ды спра́ва — пока́ суд да де́ло;

чыні́ць с. і распра́ву — твори́ть суд и распра́ву;

на няма́ і су́ду няма́ — посл. на нет и суда́ нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

now [naʊ] adv.

1. за́раз, цяпе́р

2. тады́, у той час/мо́мант (у апавяданні);

just now за́раз; то́лькі што;

from now on ад/з гэ́тага ча́су; надале́й, у дале́йшым;

up to now да гэ́тай пары́;

He was here just now. Ён толькі што быў тут.

3. : Now, you’ve broken it! Ну вось, ты і зламаў яго!

♦

(every) now and again/then ча́сам, час ад ча́су;

(it’s) now or never за́раз ці ніко́лі;

Now she’s cheerful, now she’s sad. Яна то вясёлая, то сумная;

Now then, what’s the matter? Ну, дык у чым справа?;

Now, now that’ll do. Ну, ну хопіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

boil​3 [bɔɪl] v.

1. кіпе́ць;

The water is boiling. Вада кіпіць.

2. кіпяці́ць; гатава́ць, вары́ць; па́рыць (малако);

The egg has boiled. Яйка зварылася;

The kettle has boiled dry. Чайнік выкіпеў;

boiled cabbage/carrots ва́раная капу́ста/мо́рква

3. злава́цца, гне́вацца;

boil with anger/indignation кіпе́ць ад зло́сці/абурэ́ння

♦

boil smth. down скарача́ць, выкіда́ць неісто́тнае;

boil down to smth. зво́дзіцца да чаго́-н.;

The matter boils down to this… Справа зводзіцца да наступнага…

boil away [ˌbɔɪləˈweɪ] phr. v. выкіпа́ць

boil over [ˌbɔɪlˈəʊvə] phr. v. выкіпа́ць, выліва́цца, пераліва́цца

boil up [ˌbɔɪlˈʌp] phr. v. закіпа́ць (таксама перан.);

Anger was boiling up inside me. Гнеў закіпаў ува мне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thing

[Өɪŋ]

n.

1) рэч f., прадме́т -а m.

All the things in the house were burned — Усе́ рэ́чы ў до́ме згарэ́лі

2) спра́ва, рэч f.; здарэ́ньне n.

A strange thing happened — Дзі́ўная рэч зда́рылася

How are things going? — Як іду́ць спра́вы?

The fire was a tragic thing — Пажа́р быў трагі́чным здарэ́ньнем

3) Figur. асо́ба, істо́та f.

a silly old thing — стары́ ду́рань

a mean thing — падлю́га

a poor thing — небара́ка

•

- know a thing or two

- make a good thing of

- see things

- things

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sprawić

sprawi|ć

зак.

1. прычыніць, учыніць, зрабіць, нанесці;

~ć wrażenie — выклікаць уражанне;

~ć przyjemność — зрабіць прыемнасць;

przypadek to ~ł — гэта справа выпадку;

2. купіць, справіць;

~ć nowe ubranie — купіць новы касцюм;

3. вытрыбушыць;

~ć zająca — вытрыбушыць зайца;

~ć komu lanie — даць дыху (чосу) каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

angażować

angażowa|ć

незак.

1. прымаць на працу; падпісваць кантракт; ангажаваць, запрашаць;

~ć nowego pracownika — браць новага супрацоўніка;

2. кніжн. уцягваць;

wojna ~ła coraz nowe państwa — вайна ахоплівала ўсё новыя і новыя дзяржавы;

ta sprawa angażuje nas uczuciowo — гэтая справа не пакідае нас абыякавымі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)