умере́ть сов., прям., перен. паме́рці;

умере́ть сме́ртью геро́я паме́рці сме́рцю геро́я;

де́ло на́ших отцо́в не умрёт спра́ва на́шых бацько́ў не памрэ́; см. умира́ть;

хоть умри́ хоць памры́;

умере́ть со сме́ху паме́рці (зайсці́ся) са сме́ху (ад ро́гату);

умере́ть не́когда паме́рці няма́ ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)