Verbum

карака́ціца, -ы, мн. -ы, -ціц, ж.

1. Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

2. перан. Пра няўклюднага чалавека з кароткімі нагамі (разм.).

анабіёз, -у, м. (спец.).

Рэзкае запавольванне або спыненне жыццёвых працэсаў у арганізме з наступным аднаўленнем іх пры спрыяльных умовах.

|| прым. анабіяты́чны, -ая, -ае і анабіёзны, -ая, -ае.

аперы́раваць², -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (кніжн.).

1. Праводзіць ваенныя аперацыі², дзейнічаць.

А. у тыле ворага.

2. перан., чым. Карыстацца данымі, фактамі пры вывадах, доказах.

А. фактамі.

аташэ́, нескл., м.

Службовая асоба пры дыпламатычным прадстаўніцтве, якая з’яўляецца спецыялістам-кансультантам у якой-н. галіне; малодшы дыпламатычны ранг у ведамствах замежных спраў.

Гандлёвы а.

Вайсковы а.

бако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, мн. -і, -ко́вак, ж.

Бакавы пакойчык у хаце; бакавая прыбудова пры чым-н.

Спаць у бакоўцы.

|| прым. бако́вачны, -ая, -ае.

Баковачнае акно.

сма́льта, -ы, ДМ -льце, ж. (спец.).

Каляровае непразрыстае шкло ў выглядзе кубікаў або пласцінак, якое выкарыстоўваецца пры мазаічных работах.

Карціна са смальты.

|| прым. сма́льтавы, -ая, -ае.

сыце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца сытым (у 2 знач.), адкормленым.

Пры доглядзе кабан расце і сыцее.

|| зак. рассыце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пасыце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

уда́рнік², -а, мн. -і, -аў, м.

1. Частка затвора вінтоўкі, агнястрэльнай зброі або гарматы, якая разбівае капсуль патрона пры выстрале.

2. Дэталь у механізме, інструменце, якая ўдарае.

фрэ́йліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Званне прыдворнай дамы, якая знаходзіцца пры царыцы, каралеве, прынцэсе і пад., а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Надаць званне фрэйліны.

чырк, выкл.

1. Ужыв. гукапераймальна для перадачы кароткага гуку пры трэнні.

2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясл. чыркаць (разм.).

На кавалку паперы — ч. ды ч.