амарфі́зм
(ад гр. amorphos = бясформенны)
1) аморфны стан рэчыва;
2) перан. бясформеннасць, расплывістасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
антура́ж
(фр. entourage)
1) навакольнае асяроддзе, акружэнне;
2) перан. фон (у мастацкім творы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
буцэфа́л1
(гр. Bukephalos = клічка дзікага каня, утаймаванага Аляксандрам Македонскім)
перан. наравісты конь.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
да́фніс
(гр. Daphnis = імя міфічнага грэчаскага пастуха, складальніка песень)
перан. вельмі прыгожы юнак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
інквізі́тар
(лац. inquisitor = следчы)
1) член інквізіцыйнага суда;
2) перан. жорсткі чалавек, мучыцель.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
квазімо́да
(фр. Quasimodo = персанаж рамана В. Гюго «Сабор Парыжскай Богамацеры»)
перан. пачварны чалавек.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
нягі́бкі, ‑ая, ‑ае.
1. Няздольны лёгка гнуцца, згінацца; пруткі. Нягібкі дрот. Нягібкае вецце. // перан. Бедны на адценні, невыразны (пра голас, мову і пад.).
2. перан. Які няўмела, марудна рэагуе на пэўныя абставіны, умовы. Нягібкі розум. Нягібкая палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пара́ліч, ‑у, м.
1. Хвароба, пры якой асобныя органы або частка цела трацяць здольнасць да адвольных рухаў. Параліч ног. // перан. Пра стан анямення, поўнай нерухомасці (ад якіх‑н. пачуццяў).
2. перан. Страта здольнасці дзейнічаць; бяздзейнасць. Параліч чыгункі.
[Ад грэч. parálysis — расслабленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
drag2 [dræg] v.
1. цягну́ць, валачы́
2. цягну́цца, пле́сціся, валачы́ся
♦
drag one’s feet мару́дзіць
drag down [ˌdrægˈdaʊn] phr. v. цягну́ць уніз (таксама перан.)
drag on [ˌdrægˈɒn] phr. v. цягну́ць; цягну́цца; заця́гвацца;
The performance dragged on until eleven. Спектакль зацягнуўся да адзінаццаці гадзін.
drag out [ˌdrægˈaʊt] phr. v.
1. выця́гваць (таксама перан.);
They dragged the truth out of him. Яны выцягнулі з яго праўду.
2. расця́гваць; расця́гвацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
навалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.
1. Налегчы сваім цяжарам на што-н.
Н. на стол.
2. перан. Дружна ўзяцца за якую-н. работу; з прагнасцю накінуцца на што-н.
Н. на вучобу.
Хлопцы дружна наваліліся на клёцкі.
3. Напасці, накінуцца на каго-, што-н.
Н. на пазіцыі ворага.
Наваліліся ўсе на аднаго.
4. Падаючы, насыпацца (пра многае; разм.).
Навалілася яблыкаў за ноч.
5. перан. Змарыць (пра сон, спёку і пад.).
Сон наваліўся.
6. перан. Спасцігнуць, нечакана напаткаць.
Хвароба навалілася.
7. перан. Нахлынуць, сабрацца ў вялікай колькасці.
Пад канец тыдня навалілася столькі работы.
8. Накінуцца на каго-н. з лаянкай (разм.).
Ён мог ні за што н. на чалавека.
|| незак. нава́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)