разво́йкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць выказваць жаль, крыўду, боль, паўтараючы часта «вой-вой».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззуде́ться сов.
1. рассвярбе́цца; пача́ць ныць (бале́ць);
2. перен. разысці́ся, размахну́цца;
раззуди́сь, плечо́! размахні́ся, плячо́!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. Пачаць каціцца.
Мяч пакаціўся па падлозе.
2. На спуску: упасці, круцячыся; наогул упасці рэзка, адразу (разм.).
Чалавек аступіўся і пакаціўся з абрыву.
◊
Пакаціцца са (ад) смеху (разм.) — гучна і нястрымна рассмяяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
катры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Пераносны механічны арган у выглядзе металічнай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.
◊
Завесці катрынку (разм., неадабр.) — пачаць дакучлівую размову, гаварыць адно і тое ж.
|| прым. катры́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
задыха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. Пачаць цяжка і часта дыхаць (ад хвалявання, бегу і пад.).
З. ад хвалявання.
2. Паміраць ад недахопу паветра, ад дыму, удушлівых газаў.
|| зак. задыхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няцеся́, -ну́цца; -ні́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ствары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ство́рыцца; зак.
1. Утварыцца, узнікнуць.
На месцы балота стварылася возера.
2. Арганізавацца, пачаць дзейнічаць (пра якую-н. грамадскую арганізацыю, установу і пад.).
Пры школе стварыўся драматычны гурток.
|| незак. ствара́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зачасці́ць, ‑чашчу, ‑часціш, ‑часціць; зак.
Разм.
1. Пачаць рабіць што‑н. у хуткім тэмпе. Конь зачасціў капытамі па знаёмай лёгкай выезджанай дарозе. Галавач.
2. Пачаць часта паўтарацца. Зачасцілі дажджы. □ Сярод руін зачасцілі аўтаматныя стрэлы, але крэпасць на іх ужо не адказвала. Лупсякоў.
3. Пачаць часта хадзіць куды‑н. Людзі з вёсак, з двароў зачасцілі ў мястэчка. Гартны. А праз тыдні два падкія да мастацтва гараджане зачасцілі ў майстэрню новага мастака. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распла́кацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; зак.
1. Пачаць моцна плакаць. Хлопчык шморгнуў носам, гатовы вось-вось зноў расплакацца. Сіняўскі.
2. перан. Разм. Пачаць жаліцца, імкнучыся выклікаць спачуванне. Шубіну на момант здалося, што кандыдат у старшыні не стрымаецца, можа расплакацца і адмовіцца ад выбараў. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забляя́ць, ‑яе; зак.
Пачаць бляяць. // Прабляяць. Недзе зусім блізка забляяла авечка, потым закрычалі гусі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце, ‑жнуць; зак., што і без дап.
Пачаць жаць; зрабіць зажынкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)