ВЫ́ГАН,

участак зямлі, дзе пасвяць жывёлу; адзін з відаў с.-г. угоддзяў. Гл. Паша.

т. 4, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

медагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Медыцынскі агляд. Прайсці медагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моваве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне мовазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

музыкаве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне музыказнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́йня, ‑і, ж.

Месца, дзе мыюць, прамываюць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парнікаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст да парніковаму гародніцтву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыка́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Знешняя абалонка сэрца.

[Ад грэч. perí — вакол і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плането́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і астэроід.

[Ад слова планета і грэч. eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плытаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Параход, які вядзе плыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прававе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Уст. Спецыяліст па правазнаўству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)