Ду́рстацца ’корпацца’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. dùrstytis ’тс’ (так Сл. паўн.-зах.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
блізня́ткі, ‑так; адз. блізнятка, ‑а, н.
Памянш.-ласк. да блізняты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кураня́тка, ‑а; Р мн. ‑так; н.
Памянш.-ласк. да кураня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зайчаня́тка, ‑а; Р мн. ‑так; н.
Памянш.-ласк. да зайчаня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапані́т, ‑у, М ‑ніце, м.
Мінерал, так званы мыльны камень.
[Ад лац. sapo, saponis — мыла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пожа́луй вводн. сл. и частица бада́й, бада́й што; (должно быть) ма́быць, му́сіць; (возможно) магчы́ма;
пожа́луй, так бу́дет лу́чше бада́й што (ма́быць), так бу́дзе лепш;
вам э́то нра́вится? — Пожа́луй вам гэ́та падаба́ецца? — Бада́й што;
пожа́луй, ты прав бада́й (бада́й што, магчы́ма), твая́ пра́ўда.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Іно́ся ’не так, іначай’ (Касп.), ’няхай’ (Нас., Грыг.), ’іншая справа’ (Нас., Яруш., Др.-Падб.), ’калі ласка’ (Нас.). Рус. смал., арл., калуж. и́но́сь ’добра, калі ласка’, смал. ина́себе ’няхай’, укр. дыял. іно́се, іно́сь ’няхай так; згодзен’. Складанне з іно і зваротнай часціцы -ся; параўн. рус. дыял. и́но́ ’часам’, ’толькі’, ’добра’, ’пасля’, ’некалі’, злучн. ’ці’, ’але’, ’так што’, ’калі’, укр. іно́ ’толькі’, польск. дыял. ino ’толькі, так’, злучн. ’толькі што, ледзь толькі’, ст.-рус. ино злучн. ’а, і’, ’але’, ’таму што’. Ino тлумачыцца неадназначна. Найбольш верагодна этымалагічная сувязь з *jьnъ (гл. іншы), Бернекер, 1, 431; Праабражэнскі, 1, 271; Слаўскі, 1, 462. Фасмер (2, 133) вылучае два кампаненты: i + no. Недакладна Гіст. мовы (II, 248) разглядае інося як уласную словатворчасць Ул. Дубоўкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Частка стрававальнага тракту: мышачная трубка, якая злучае поласць рота са страваводам.
2. Тое, што і горла (у 1 і 2 знач.; разм.).
Схапіць за глотку.
|| прым. гло́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бапты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Паслядоўнік хрысціянскай секты, які прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы царквы.
|| ж. бапты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. бапты́сцкі, -ая, -ае.
Баптысцкая секта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ужо́.
1. прысл. Указвае на канчатковасць, завершанасць чаго-н.
Ужо пайшоў.
Ты ўжо не маленькая.
2. прысл. Нарэшце.
Супакойся ты ўжо!
3. часц. узмацн. Ужыв. для падкрэслівання, акцэнтавання асобнага слова.
Не так ужо дрэнна.
Ужо не раз яму казалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)