міжнаро́днік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст па пытаннях міжнароднага права, міжнароднай палітыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па насціланню чаго‑н. Насцільшчык пуці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сантэ́хнік, ‑а, м.

Спецыяліст, які займаецца ўстаноўкай і наладкай санітарнага абсталявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілуэты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак — спецыяліст у галіне сілуэтнага мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіфілідо́лаг, ‑а, м.

Урач, які лечыць сіфіліс, спецыяліст у галіне сіфілідалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне славістыкі, славянскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыялі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станкаві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, спецыяліст, які займаецца станковым жывапісам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цывілі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Спецыяліст па грамадзянскаму праву, цывілістыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электратэрмі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы, спецыяліст па электратэрмічнай апрацоўцы металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)