про́бны¹, -ая, -ае.

1. Узяты на пробу¹, прызначаны для ўзяцця пробы¹.

Пробныя духі.

П. камень (перан.: пра ўчынак, выпадак, па якім робяць вывад аб трываласці, каштоўнасці, сіле чаго-н.). П. шар (перан., уст.: пра дзеянне, пры дапамозе якога імкнуцца высветліць што-н.).

2. Які робіцца для выпрабавання, праверкі.

П. рэйс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медзеплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выплаўкі медзі. Медзеплавільная вытворчасць. // Прызначаны для выплаўкі медзі. Медзеплавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да набіўкі; які служыць, прызначаны для набіўкі. Набівачная машына. Набівачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаві́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да нагавіц. Нагавічны пояс. // Прызначаны для шыцця нагавіц. Нагавічны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакоўкі ​1; прызначаны для пакоўкі ​1. Пакавальны цэх. Пакавальная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палацёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да націрання падлогі. Палацёрныя работы. // Прызначаны для націрання падлогі. Палацёрная шчотка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыёмачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыёмкі. Прыёмачны акт. Прыёмачная квітанцыя. // Прызначаны для прыёмкі. Прыёмачны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляаперацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца пасля аперацыі; прызначаны для хворых пасля аперацыі. Пасляаперацыйны перыяд. Пасляаперацыйная палата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пістале́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пісталета; прызначаны для стральбы з пісталета. Пісталетны стрэл. Пісталетныя патроны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́вальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плавання. // Які служыць для плавання, прызначаны для плавання. Плавальны басейн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)