пацясні́цца, -цясню́ся, -цясні́шся, -цясні́цца; -цясні́мся, -цесніце́ся, -цясня́цца; зак.

1. Тое, што і паціснуцца (у 1 знач.).

Пасажыры пацясніліся, каб пасадзіць дзяцей.

2. Пачаць жыць у цеснаце, пасяліўшы да сябе каго-н.

|| незак. пацясня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Металічнае прыстасаванне для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне.

Ставіць с. (пачаць кіпяціць ваду ў самавары). Электрычны с.

|| памянш. самава́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. самава́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lóskläffen

аддз. vi

1) (gegen A) зага́ўкаць (на каго-н.)

2) пача́ць ла́яцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адчыні́цца

1. (пра акно, дзверы) sich öffnen; áufgehen* vi (s); sich áuftun*;

2. (пачаць дзейнасць) begínnen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закуры́ць, заку́рваць

1. (пакрыць сажай, задыміць) rúßig máchen, verräuchern vt;

2. (пачаць курыць) (sich) éine Zigarétte [Zigárre, Pféife] ánzünden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аз (род. аза́) м.

1. (устарелое название буквы «а») аз;

2. только мн., перен. (первоначальные сведения) азы́;

пача́ць вучо́бу з азо́ў — нача́ть изуче́ние с азо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бегаць.

•••

Мурашкі забегалі па спіне (скуры, целе) гл. мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застукаце́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

Разм. Пачаць стукацець. // Прастукацець. Старшыня застукацеў лінейкаю па стале. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заша́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць шастаць. // Шаснуць, прашастаць. Кусты зашасталі, і ўсё сціхла. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак.

1. безас. Пачаць штармаваць. Заштармавала зранку.

2. Трапіць у шторм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)