Verbum

адкрыча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Крычучы, выказаць што‑н.; выкрычацца. Шыбянкоў адкрычаўся і сеў на месца. Зарэцкі.

дакасі́цца, ‑касіўся, ‑косішся, ‑косіцца; заг. дакасіся; зак.

Разм. Косячы, дайсці да якога‑н. месца. Дакасіцца да канавы.

дакі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Кінуць да якога‑н. месца. Дакінуць камень да сярэдзіны ракі.

дапаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Разм. Скончыць распорванне чаго‑н.; распароць да пэўнага месца. Дапароць плацце.

дацячы́, ‑цячэ; пр. дацёк, ‑цякла, ‑ло; зак.

Цекучы, дасягнуць якога‑н. месца. Лава дацякла да падножжа гары.

дэманта́ж, ‑у, м.

Разборка машын, станкоў, абсталявання і інш. пры рамонце або перамяшчэнні іх на новае месца.

[Фр. démontage.]

капа́льня, ‑і, ж.

Месца падземнай або адкрытай распрацоўкі карысных выкапняў; руднік. Саляныя капальні. Каменнавугальныя капальні. Залатыя капальні.

ле́жбішча, ‑а, н.

Пастаяннае месца масавага ляжання некаторых марскіх звяроў. Лежбішча марскіх коцікаў. Лежбішча маржоў і цюленяў.

надсе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсячы.

2. Надсечанае месца. Зрабіць надсечкі.

размы́ў, ‑мову, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць і размывацца — размыцца.

2. Месца, размытае вадой.