beságen
vt
1) гавары́ць, све́дчыць (пра што-н.)
2) зна́чыць
das beságt, dass... — гэ́та зна́чыць, што...
das will gar nichts ~ — гэ́та зусі́м нічо́га не зна́чыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
патрабава́ць
1. fórdern vt, verlángen vt;
2. (мець патрэбу) erfórdern vt; bedürfen* vi (чаго-н G);
гэ́та патрабу́е ўва́гі das erfórdert Áufmerksamkeit;
патрабава́ць шмат ча́су viel Zeit beánspruchen;
гэ́та патрабу́е тлумачэ́ння das bedárf éiner Erklärung;
3. (выклікаць куды-н) bestéllen vt; berúfen* vt; áuffordern zu kómmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пра прыназ
1. über (A), von (D); bezüglich (G), in Bezúg auf (A), an (A), um (A);
я чуў пра гэ́та ich habe davón gehört;
пра запа́с разм auf Vórrat;
яна́ клапо́ціцца пра яго́ sie sorgt für ihn;
яму́ нагада́лі пра гэ́та er wúrde darán er¦ínnert
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наву́ка, -і, ДМ -ву́цы, мн. -і, -ву́к, ж.
1. Сістэма ведаў аб заканамернасцях развіцця прыроды, грамадства і мыслення, а таксама асобная галіна гэтых ведаў
Развіццё навукі.
Гуманітарныя навукі.
2. толькі адз. Навыкі, веды, якія чалавек атрымлівае ў выніку свайго навучання або жыццёвага вопыту.
Гэтая справа патрабуе навукі.
3. толькі адз. Павучанне, настаўленне; урок.
Гэта будзе навукай на ўсё жыццё.
4. толькі адз. Навучанне, вучоба (разм.).
Хлопец здатны да навукі.
|| прым. навуко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Навуковая праблема.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
до́бра, прысл.
1. Так, як павінна быць, як адпавядае нормам.
Жылі д.
Д. папрацаваў.
2. Ладна-такі, парадкам, зусім.
Ужо д. сцямнела.
3. безас., у знач. вык. Пра спрыяльную абстаноўку, прыемнае акружэнне.
Д. ў лесе.
4. у знач. часц. Выражае згоду, мае знач.: так, няхай будзе так, згодзен. —
Прыходзь сёння на сход. — Д., прыйду.
Д., я магу згадзіцца з табой.
5. у знач. часц. Ужыв. як пагроза ў знач. глядзі, пачакай жа (разм.).
Д. ж!
Я табе гэта прыпомню!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
патрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; незак.
1. чаго і са злуч. «каб». Прасіць у катэгарычнай форме, будучы ўпэўненым у сваім праве на тое, каб гэта просьба была выканана.
П. дакладнасці.
П. чыіх-н. тлумачэнняў.
2. чаго ад каго-чаго. Чакаць праяўлення якіх-н. уласцівасцей, дзеянняў.
Чытач патрабуе ад пісьменніка праўдзівага адлюстравання жыцця.
3. каго-што. Мець патрэбу ў кім-, чым-н.
Яго здароўе патрабуе цёплага клімату.
Работа патрабуе кваліфікаванага кіраўніка.
|| наз. патрабава́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Pomáde
f -, -n пама́да
◊ das ist mir ~ — разм. мне гэ́та абыцкава
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ǘberdrüssig
:
~ wérden (G) — дакуча́ць, назаля́ць
ich bin déssen ~ — мне гэ́та абрды́ла [надаку́чыла]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
daraufhín
adv у адка́з на гэ́та; пасля́ таго́; на падста́ве гэ́тага
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinleuchten
vt быць відаво́чным [я́сным]
das léuchtet (mir) ein — гэ́та гучы́ць перакана́ўча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)