тошни́ть несов., безл.

1. (о состоянии тошноты) ну́дзіць; быць мо́ташна (мло́сна); (рвать) рваць, ванітава́ць;

его́ три дня тошни́ло яго́ тры дні рва́ла, ён тры дні ванітава́ў;

меня́ тошни́т мяне́ ну́дзіць (мне мо́ташна, мне мло́сна);

2. перен., разг. ну́дзіць;

меня́ тошни́т от его́ разгово́ра мяне́ ну́дзіць ад яго́ гаво́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

жарго́нны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы жаргону, узяты з яго. Жаргоннае слова. Жаргонны зварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кванто́метр, ‑а, м.

Прыбор, які аналізуе хімічны састаў аб’екта па яго выпраменьванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакто́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння якасці малака па яго шчыльнасці.

[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. metréo — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мале́кула, ‑ы, ж.

Найменшая частачка рэчыва, якая захоўвае яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.

[Фр. molécule ад лац. moles — маса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надаку́члівасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць надакучлівага.

2. Надакучлівыя паводзіны. Яго надакучлівасць апрыкрала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праспрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Змяніць (дзеяслоў) па яго граматычных фермах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процішо́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які ліквідуе шок, папярэджвае яго ўзнікненне; супрацьшокавы. Процішокавая вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае рэўматызм і метады яго лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́птыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Навука аб надвор’і і яго прагназіраванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)