Verbum

самакла́дчык, ‑а, м.

Рабочы ткацкай фабрыкі, які працуе пры самакладзе.

скато́ма, ‑ы, ж.

Захворванне вачэй, пры якім звужаецца поле зроку.

[Грэч. skótos — цемната.]

скляпа́цца, ‑аецца і склеплецца; зак.

Злучыцца, змацавацца пры дапамозе кляпання.

спірагра́фія, ‑і, ж.

Запіс работы лёгкіх пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. graphō — пішу.]

спружыно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае пры дапамозе спружын. Спружыновая барака.

трахейнады́хальныя, ‑ых.

Падтып членістаногіх жывёлін, якія дыхаюць пры дапамозе трахеяў.

трэпа́н, ‑а, м.

Спец. Інструмент для свідравання косці пры трэпанацыі.

[Фр. trépan з грэч.]

тэлескапі́я, ‑і, ж.

Назіранне за нябеснымі свяціламі пры дапамозе тэлескопа.

ультрамікраскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання высокадысперсных сістэм пры дапамозе ультрамікраскопа.

фо́бія, ‑і, ж.

Неадчэпны, назойлівы страх пры некаторых псіхічных захворваннях.

[Грэч. phobos — страх.]