лябёдка ​1, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Самка лебедзя.

лябёдка ​2, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Машына для падымання і перамяшчэння грузу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Адказаць на сур’ёзнае пытанне, патрабаванне жартам. Але тут я аджартаваўся, і калі машына пакаціла далей — забыў пра гэта і ўспомніў толькі цяпер. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацяжны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які доўга цягнецца; працяглы. Зацяжны дождж. Зацяжная восень. Зацяжная вайна.

2. Які служыць для зацяжкі (у 4 знач.). Зацяжная машына.

•••

Зацяжны скачок гл. скачок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́нішэр, ‑а, м.

Спец.

1. Машына для ўшчыльнення і апрацоўкі цэментна-бетоннага пакрыцця дарогі, аэрадрома і пад.

2. Асоба на лётным полі, якая дае сігнал аб заканчэнні палёту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Мінск-32» (электронная выліч. машына) 1/492; 4/494; 10/413

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

inteligentny

inteligentn|y

разумны; кемлівы, цямлівы;

~e zwierzę — разумная жывёла;

~a maszyna — разумная машына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

настро́ены

1. (пра пачуцці, думкі) gestímmt;

кансерваты́ўна настро́ены konservatív éingestellt;

2. муз. gestímmt;

3. радыё éingestellt;

4. (прылада, машына) éingerichtet, éinreguliert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лесапі́льня ж.

1. разм. (завод) Sä́gemühle f -, -n, Sä́gewerk n -(e)s, -e;

2. (машына) Sä́gemaschine f -, -n, Gátter n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nasz

наш;

to jest nasz samochód — гэта наша машына;

ten samochód jest nasz — тая машына – наша;

nie ~a głowa (rzecz, sprawa) — гэта не наша справа;

dobra ~a разм. добра; выдатна; цудоўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mule

[mju:l]

n.

1) мул -а m.

2) informal дурны́ або́ упа́рты чалаве́к

3) мюль-машы́на f. (для прадзе́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)