надава́цьI
1. разм (даць нейкую колькасць) (in gróßen Méngen) gében*;
надава́ць каму-н даручэнняў j-m viele Áufträge ertéilen [gében*];
2. разм (пабіць) schlagen* vt, prügeln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
назва́ць
1. (даць імя) (be)nénnen* vt, éinen Námen gében*;
2. (сказаць імя, прозвішча, назву) nénnen* vt, beim Námen nénnen*;
ён назва́ў сябе́ [адрэкамендава́ўся] er stéllte sich vor
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
расса́джваць, рассадзі́ць
1. (даць месца) die Plätze ánweisen* (каго-н D), hínsetzen vt, únterbringen* vt;
2. (паасобку) aus¦einánder sétzen, voneinánder trénnen;
3. (расліны) verpflánzen vt, áuspflanzen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
свісто́к м
1. (свіст) Pfiff m -(e)s, -e;
даць свісто́к éinen Pfíff tun* [ertönen lássen*];
свісто́к суддзі́ да пача́тку гульні́ спарт Ánpfíff m;
2. (інструмент) Téife f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падста́ва I ж. основа́ние ср.; по́вод м., предло́г м.;
мець ~вы — име́ть основа́ния;
п. для сва́ркі — предло́г (основа́ние, по́вод) для ссо́ры;
◊ даць ~ву — дать по́вод
падста́ва II ж., уст. (сменные лошади) подста́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
збочыць, звярнуць, завярнуць, павярнуць, скіраваць, сысці, саступіць; заламаць, захіліць (разм.) □ даць дарогу
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
змясці́ць, змяшчу, змесціш, змесціць; зак., каго-што.
1. Знайсці месца для каго‑, чаго‑н.; умясціць. Навагранскі рынак не змясціў усіх кірмашоўцаў. Сабаленка. Ты адчуў, колькі шчасця і сілы Можа ў сэрцы змясціць чалавек. Прыходзька.
2. Даць памяшканне для жылля; пасяліць. Маці Васілька змясцілі ў хлеве. Гэта быў даўгі цагляны будынак. Маўр. // Даць месца, размясціць дзе‑н. [Прыяцель] змясціў сакаляня ў клетцы на даху сваёй хаты. В. Вольскі.
3. Уладкаваць, аддаць куды‑н. (на вучобу, службу і пад.). Змясціць у школу. Змясціць у бальніцу.
4. Надрукаваць, апублікаваць дзе‑н. Змясціць артыкул у часопісе. □ За той жа час побыту ў школе Аленка змясціла два свае вершыкі ў газеце. Колас.
5. Разм. Зняць, звольніць з пасады. Бюро райкома вынесла Байкову вымову і змясціла з камандзіра. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́дні, ‑яя, ‑яе.
1. Які знаходзіцца ззаду проціл. пярэдні. Заднія ногі каня. Задняе кола. □ Коля з Мішам занялі месцы на задні лаўцы. Якімовіч. // у знач. наз. за́дні, ‑яга, і за́дняя, ‑яй, ж. Пра чалавека, які рухаецца; стаіць і пад. ззаду за кім‑, чым‑н. Увагу Дзмітрыя прыцягнуў натоўп каля пакгаўза. Заднія ўзнімаліся на дыбачкі, выцягвалі шыі, падскоквалі. Беразняк.
2. Накіраваны назад (пра напрамак руху). Шафёр развярнуўся і заднім ходам падаў машыну да самых дзвярэй. Пальчэўскі.
•••
Задні праход гл. праход.
Адысці на задні план гл. адысці.
Без усякай задняй думкі гл. думка.
Даць задні ход гл. даць.
Заднім днём гл. дзень.
Заднім розумам моцны гл. моцны.
Ляжаць без задніх ног гл. ляжаць.
Спаць без задніх ног гл. спаць.
Хадзіць (стаяць) на задніх лапках гл. хадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напу́тствовать
1. сов. даць нака́з (на даро́гу), наказа́ць;
2. несов. дава́ць нака́з (на даро́гу), нака́зваць;
стари́к напу́тствовал дете́й тёплыми слова́ми стары́ дава́ў нака́з (на даро́гу) дзе́цям цёплымі сло́вамі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
acquit
[əˈkwɪt]
v.t. -quitted, -quitting
1) апра́ўдваць; прызнава́ць невінава́тым
The jury acquitted the innocent man — Прысяжны́я апраўда́лі невінава́тага чалаве́ка
2) спло́чваць
to acquit a debt — сплаці́ць доўг
3) звальня́ць ад абавя́зку, забавя́заньня
to acquit oneself — спра́віцца; даць ра́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)