graduate

1. [ˈgrædʒueɪt]

v.

1) зака́нчваць унівэрсытэ́т або́ шко́лу

2) паступо́ва зьмяня́цца

2.

v.t.

1) нано́сіць дзяле́ньні (на тэрмо́мэтар, ліне́йку)

2) калібрава́ць (правяра́ць шка́лу)

3) разьмяшча́ць або́ разьмярко́ўваць паво́дле мо́цы, велічыні́, ко́леру

3. [ˈgrædʒuət]

n.

1) выпускні́к -а m., выпускні́ца f. (асабл. унівэрсытэ́ту)

2) Chem. мэнзу́рка f.

4.

adj.

які́ зако́нчыў унівэрсытэ́т, ма́е ступе́нь бакаля́ўра

- graduate course

- graduate study

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

marble

[ˈmɑ:rbəl]

1.

n.

1) ма́рмур -у m.

2) шкляны́, каме́нны ша́рык (для гульні́)

3) узо́р або́ ко́лер, падо́бны да ма́рмуру

marbles —

а) гульня́ ў каме́нчыкі, ша́рыкі

б) кале́кцыя скульпту́раў

2.

adj.

1) мармуро́вы

2) як ма́рмур е́лы, цьвёрды, хало́дны або́ нячу́лы)

marble heart — нячу́лае сэ́рца

3) у кро́пкі, сьпярэ́шчаны, як ма́рмур

3.

v.t.

размалёўваць пад ма́рмур

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

organ

[ˈɔrgən]

n.

1) арга́н -а m., арга́ны pl. only (і электры́чныя)

mouth organ — губны́ гармо́нік

2) о́рган -а m.

а) organs of speechо́рганы мо́вы

б) о́рган -у (устано́ва) f.

A court is an organ of government — Суд ёсьць ура́давым о́рганам

в) о́рган (газэ́та або́ ча́сапіс яко́й-н. па́ртыі або́ арганіза́цыі)

daily organs of the press — штодзённыя о́рганы дру́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абсо́рбцыя

(лац. absorptio = паглынанне)

1) хім. паглынанне газаў або рэчываў усёй масай абсарбенту (параўн. адсорбцыяў 2) паглынанне святла, гуку або радыёхваль пры праходжанні праз рэчыва;

3) усмоктванне рэчываў, у прыватнасці лекавых сродкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

базілі́к

(фр. basilic, ад гр. basilikos = царскі)

травяністая або кустовая расліна сям. ясноткавых з зубчастым лісцем і ружовымі, белымі або фіялетавымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў тропіках і субтропіках; культывуецца як вострапрыпраўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дрызі́на

[ням. Draisine, ад K. Drais = прозвішча ням. вынаходцы (1785—1851)]

невялікая чыгуначная платформа або ваганетка, якая прыводзіцца ў рух уручную або рухавіком; выкарыстоўваецца для перавозкі людзей і грузаў на невялікую адлегласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дымарфатэ́ка

(н.-лац. dimorphotheca)

травяністая або паўкустовая расліна сям. складанакветных з падоўжаным апушаным лісцем і ярка-аранжавымі або белымі кветкамі ў буйных суквеццях, пашыраная ў Паўд. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́йцыя

(н.-лац. deutzia)

кустовая расліна сям. гідрангіевых з падоўжаным лісцем і белымі або ружовымі кветкамі ў гронках або мяцёлках, пашыраная ва Усх. і Паўд. -Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

індыгафе́ра

(ад індыга + лац. ferre = несці)

травяністая або кустовая расліна сям. бабовых з няпарнаперыстым лісцем і ружовымі, пурпуровымі або белымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў тропіках і субтропіках; дае сіні фарбавальнік індыга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

агамаго́нія

(ад гр. agamos = бясшлюбны + -гонія)

бясполае размнажэнне арганізмаў шляхам дзялення або пачкавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)