Verbum

драматы́зм

(фр. dramatisme, ад гр. drama = дзеянне)

1) напружанасць дзеяння, вастрыня канфлікту ў літаратурным творы;

2) перан. крайняя напружанасць становішча, якой-н. сітуацыі, падзеі.

дыфіра́мб

(гр. dithyrambos)

1) урачыстая песня ў гонар бога Дыяніса ў старажытных грэкаў;

2) перан. перабольшаная пахвала, непамернае ўсхваленне (напр. спяваць дыфірамбы каму-н.).

інгрэдые́нт

(лац. ingrediens, -ntis = які ўваходзіць)

1) састаўная частка хімічнага злучэння або сумесі;

2) перан. састаўная частка чаго-н. (напр. і. займальнасці ў белетрыстыцы).

каго́рта

(лац. cohors, -rtis)

1) атрад войска ў Старажытным Рыме, які складаў дзесятую частку легіёна;

2) перан. моцна згуртаваная група людзей, аб’яднаных агульнай мэтай.

крэ́да

(лац. credo = веру)

1) сімвал веры ў каталіцкай царкве;

2) перан. чые-н. цвёрдыя перакананні, погляды, асновы светапогляду (напр. жыццёвае к., навуковае к.).

культ

(лац. cultus)

1) пакланенне бажаству і выкананне звязаных з гэтым рэлігійных абрадаў;

2) перан. непамернае ўзвелічэнне каго-н., чаго-н. (напр. к. асобы).

се́кта

(лац. secta = вучэнне, напрамак, школа)

1) рэлігійная група, якая адкалолася ад пануючай царквы;

2) перан. група асоб, якая замкнулася ва ўласных вузкіх інтарэсах.

схала́стыка

(гр. scholastikos = школьны)

1) сярэдневяковая рэлігійна-ідэалістычная філасофія, якая вызначалася абстрактнымі разважаннямі і фармальнымі лагічнымі мудрагельствамі;

2) перан. фармальныя веды, адарваныя ад жыцця.

трубаду́р

(фр. troubadour)

1) сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі, які апяваў радасці жыцця і каханне;

2) перан. той, хто што-н. услаўляе, прапагандуе.

фі́рма

(іт. firma)

1) гандлёвае ці прамысловае прадпрыемства, вытворчае аб’яднанне (напр. замежная фірма);

2) перан. знешні выгляд, прыкрыцце чаго-н. (напр. пад фірмай добразычлівасці).