цэме́нт

(лац. caementum = друз)

1) мінеральнае парашкападобнае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой аднародную масу, якая з цягам часу пераходзіць у каменепадобны стан; ужываецца ў вытворчасці бетону і будаўнічых раствораў;

2) анат. касцявая тканка, якая пакрывае корань і шыйку зуба;

3) перан. тое, што злучае, аб’ядноўвае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)