Verbum

заны́ць, -ны́ю, -ны́еш, -ны́е; зак.

Пачаць ныць.

Нешта сэрца заныла.

заняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Пазбавіць волі, незалежнасці, поўнасцю падпарадкаваць сабе.

|| незак. заняво́льваць, -аю, -аеш, -ае; наз. заняво́льванне, -я, н.

|| наз. заняво́ленне, -я, н.

заняво́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто заняволіў або занявольвае каго-н.

|| ж. заняво́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. заняво́льніцкі, -ая, -ае.

занядба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Перастаць дбаць пра каго-, што-н., пакінуць каго-, што-н. без догляду, увагі.

З. гаспадарку.

заняду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Стаць хворым, нядужым, захварэць.

|| незак. заняду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

заняме́ць гл. нямець.

заняпа́д, -у, ДМ -дзе, м.

Упадак, стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

З. эканомікі.

Гаспадарка прыйшла ў з.

Адчуць стомленасць і з.

заняпа́лы, -ая, -ае.

1. Які прыйшоў ва ўпадак, збяднелы.

Заняпалая ў мінулым гаспадарка.

2. Хваравіты, слабы здароўем.

Заняпалая старая.

|| наз. заняпа́ласць, -і, ж.

заняпа́сці, -непаду́, -непадзе́ш, -непадзе́; -непадзём, -непадзяце́, -непаду́ць; -непадзі́; зак.

Прыйсці ў заняпад.

Гаспадарка заняпала.

З. здароўем.

|| незак. занепада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

занясе́нне гл. занесці.