графо́лаг, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца графалогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гругано́ў, ‑ова.

Які належыць гругану. Груганова крыло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму грыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які дагарэў, перастаў гарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагма́тык, ‑а, м.

Чалавек, які мысліць догмамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескватэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае кватэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блюзне́р, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца блюзнерствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бочкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд бочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бразгатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ўтварае многа бразгату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца бранзаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)