wipe out
а) зьні́шчыць, пазабіва́ць
б) зьні́шчыць, разбуры́ць дашчэ́нту
The disease wiped out the entire population — Хваро́ба вы́нішчыла ўсё насе́льніцтва
в) анулява́ць, скасава́ць
The generous man wiped out all the debts owed him — Шчо́дры чалаве́к дарава́ў усе́ даўгі́ сваі́м даўжніко́м
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blast2 [blɑ:st] v.
1. узрыва́ць, падрыва́ць
2. мо́цна і рэ́зка гуча́ць (пра музыку, радыё і да т.п.)
3. infml публі́чна крытыкава́ць, рабі́ць разно́с;
blast one’s reputation руйнава́ць сваю́ рэпута́цыю;
The play was blasted by all the critics. П’есу раскрытыкавалі ўшчэнт усе крытыкі.
blast off [ˌblɑ:stˈɒf] phr. v. узлята́ць, адрыва́цца ад зямлі́, стартава́ць (пра касмічны карабель)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нерв, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Адзін са шматлікіх пучкоў валокнаў у выглядзе белых канацікаў, якія ідуць ад галаўнога і спіннога мозга да органаў пачуццяў, мышцаў, залоз і інш. і даюць целу магчымасць рухацца і адчуваць.
Зрокавы н.
2. мн. Уся такая сістэма, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека.
Нервы не вытрымалі.
3. перан. Цэнтр якой-н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго-н.
Нёман быў нервам сяла.
◊
Выматаць усе нервы (разм., неадабр.) — змучыць, давесці да знямогі.
Іграць на нервах (разм., неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н. чым-н.
Трапаць нервы (разм., неадабр.) — хвалявацца, моцна нерваваць каго-н.
|| прым. нерво́вы, -ая, -ае.
Н. цэнтр.
Нервовыя хваробы.
Нервовая сістэма.
Н. цік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ухо́даць сов., разг.
1. изнури́ть, изму́чить;
так ~дала яго́ хваро́ба — так изнури́ла его́ боле́знь;
2. уби́ть, погуби́ть;
3. промота́ть, загуби́ть;
у. усе́ гро́шы — промота́ть все де́ньги;
◊ ~далі сі́ўку круты́я го́ркі — погов. уката́ли (уходи́ли) си́вку круты́е го́рки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пресы́титься
1. (пищей) нае́сціся (да адва́лу); (объесться) аб’е́сціся;
2. (перенасытиться) спец. перанасы́ціцца;
3. перен. (насладиться) (да адва́лу) наце́шыцца; (удовлетвориться) (да адва́лу) здаво́ліцца;
он пресы́тился все́ми развлече́ниями ён наце́шыўся (здаво́ліўся) усі́мі заба́вамі (да адва́лу), усе́ заба́вы яму́ збры́далі (надаку́чылі).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
перерыва́тьII несов. (к переры́ть)
1. (рыть, вскапывать) капа́ць, перако́пваць; (о животных) ры́ць;
2. (ворошить) перако́пваць;
перерыва́ть все я́щики в столе́ перако́пваць усе́ шуфля́ды ў стале́;
3. (рыть, вскапывать заново, ещё раз) перако́пваць;
4. (рыть, вскапывать поперёк) перако́пваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
verrénken
vt вы́віхнуць
damít kann man sich die Zúnge ~ — разм. на гэ́тым язы́к зло́міш
sich (D) nach j-m den Hals ~ — разм. усе́ во́чы праглядзе́ць (чакаючы каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
nerve
[nɜ:rv]
1.
n.
1) нэрв -а m.
to get on one’s nerves — нэрвава́ць каго́-н.; злава́ць, раздражня́ць
2) сі́ла, энэ́ргія f.
to strain every nerve — напру́жваць усе́ сі́лы
3) адва́га f., спако́йнасьць, упэ́ўненасьць у сабе́
to lose one’s nerve — спало́хацца; зьбянтэ́жыцца; стра́ціць упэ́ўненасьць у сабе́
a man of nerve — чалаве́к з адва́гай
4) informal наха́бнасьць f., наха́бства n.; грубія́нства n.
5) жы́лка (у лі́сьцях расьлі́наў і кры́лах насяко́мых)
2.
v.t.
дадава́ць сі́лы, бадзёрасьці або́ адва́гі
to nerve oneself —
а) сабра́цца зь сі́ламі, сабра́ць усе́ сі́лы
б) набра́цца сьме́ласьці
•
- an attack of nerves
- nerves
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ляўша́, ляўша́к, леўша́к, ляўша́ты, ляўшні́к, ляўшня́, ляўшу́н, ляўшэ́нь ’леварукі’ (ТСБМ, Чач., Сцяшк., Шат., Мат. Маг., Нар. сл., Сл. ПЗБ). Усе словы ўтвораны ад першага, якое з лев‑ (< прасл. lěvъ) і суфікса ‑ш‑а. У сувязі з тым што ў слав. гаворках існуе другая назва левага — šujь, можна дапусціць, што цяперашняе ‑ш‑а з’яўляецца скарочанай другой часткай кантамініраванага *lev‑šuj, якое магло ўзнікнуць пры налажэнні арэала з lěv‑ на арэал з šuj‑ і аформіцца па аналогіі да суфікса ‑уша. Параўн. суч. рус. леворуч і левшерукий, левка́, лево́ня, левош, леву́ха, леву́ша, левха́, левы́ка, левя́к.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лічкава́ты ’прыгожы’ (браг., Мат. Гом.). Утворана ад дзеяслова ⁺лічкаваць < лі́чка < ліцо, параўн. ст.-бел. личко ’тварык’ (XVI ст.), а таксама личковати ’памячаць, пазначаць украдзенае, апазнаную рэч’ (1541 г.) і рус. кур. личковать ’класці наверх лепшыя ўзоры тавару, вырабаў’, уладз., ніжнегар. ли́чка ’шліфаванне, паліраванне вырабаў’, дан. личко́вка ’бялілы для твару’, кур. личку́н ’багамаз, які малюе толькі твар і рукі’, укр. личкувати ’маскіраваць’, ’выгладжваць паверхню каменя ў млыне’, ’падбіраць рэчы лепшую да лепшай’, личко́ваний ’аздоблены з выгляду’, ’шліфаваны’. Усе да прасл. ličiti ’быць прыметным’, ’фарміраваць, утвараць’ (Слаўскі, 4, 247; Махэк₂, 331, Трубачоў, Эт. сл., 15, 81–82).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)