грузаадпра́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто адпраўляе груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыма́снік, ‑а, м.

Разм. Той, хто грымаснічае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжазда́тчык, ‑а, м.

Той, хто ажыццяўляе збожжаздачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжанарыхто́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто праводзіць збожжанарыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асеніза́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца асенізацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астро́лаг, ‑а, м.

Той, хто займаецца астралогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блука́льнік, ‑а, м.

Той, хто многа блукае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраджэ́нец, ‑нца, м.

Той, хто выраджаецца; дэгенерат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышука́льнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца вышуканнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяро́вачнік, ‑а, м.

Той, хто ўе вяроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)