АЎТАМАДЭЛІ́ЗМ,
аўтамадэльны спорт, уключае канструяванне і стварэнне мадэляў аўтамабіляў для спаборніцтваў; тэхнічны від спорту. Адрозніваюць 2 тыпы мадэляў: кордавыя і радыёкіроўныя. Кордавыя маюць рухавікі ўнутр. згарання аб’ёмам да 1,5; 2,5; 5 і 10 см³; спаборніцтвы праводзяць на кардадроме — круглай пляцоўцы з бетоннай дарожкай. Радыёкіроўныя паводле тыпу рухавікоў падзяляюцца на мадэлі з рухавікамі ўнутр. згарання і электрычнымі; спаборніцтвы праводзяць на спец. трасах для групавых гонак. На Беларусі спаборніцтвы па аўтамабілізме праводзяць з 1959. Федэрацыя аўтамадэльнага спорту Рэспублікі Беларусь створана ў 1992 (з 1993 член Еўрапейскай федэрацыі). Чэмпіёны б. СССР па аўтамадэлізме (майстры спорту міжнар. класа) — В.Кротчанкаў (1975, 1987), В.Дрозд (1991), чэмпіён і рэкардсмен Рэспублікі Беларусь Кротчанкаў (1992).
т. 2, с. 113
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАЎРЫ́ЛАЎ Віктар Георгіевіч
(н. 14.7.1927, г. Горлаўка, Украіна),
бел. мастак дэкар.-прыкладнога мастацтва, мастацтвазнавец. Канд. мастацтвазнаўства (1966). Скончыў Львоўскі ін-т прыкладнога і дэкар. мастацтва (1959). У 1963—67 гал. мастак Мінскага фарфоравага з-да. З 1964 выкладчык Бел. АМ, з 1993 — Бел. маст. ліцэя. Працуе пераважна ў керамічнай пластыцы. Яго творы вызначаюцца выразнасцю вобразаў, гармоніяй пластычных формаў: сервіз «Юбілейны» (1967), анімалістычныя скульптуры «Залаты ражок» (1969) і «Конік» (1970), пластыка «Бярэзінскі запаведнік» (1980), серыі талерак «Спорт» і «Беларуская песня» (1980—81), кампазіцыі «Каляды» (1982), «Налібокі» (1993), вазы «Зубр» (1990), «Папараць-кветка» (1995) і інш.
Тв.:
Мастацтва, створанае народам. Мн., 1978 (разам з І.М.Паньшынай);
Беларуская кераміка. Мн., 1984.
т. 5, с. 90
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
штурхну́ць сов., в разн. знач. толкну́ть; пнуть;
ш. ка́мень — толкну́ть ка́мень;
ш. ло́кцем — толкну́ть ло́ктем;
ш. спра́ву — толкну́ть де́ло;
ш. ядро́ — спорт. толкну́ть ядро́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эстафе́та ж., в разн. знач. эстафе́та;
адпра́віць данясе́нне ~тай — отпра́вить донесе́ние эстафе́той;
спарты́ўная э. — спорти́вная эстафе́та;
перадаць ~ту — спорт. переда́ть эстафе́ту;
◊ прыня́ць ~ту — приня́ть эстафе́ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
попы́тка спро́ба, -бы ж.;
предпринима́ть попы́тки рабі́ць спро́бы; (пытаться) спрабава́ць;
пе́рвая попы́тка спорт. пе́ршая спро́ба;
◊
попы́тка не пы́тка погов. купі́ў не купі́ў, а патаргава́ць мо́жна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збой I (род. збо́ю) м., спорт. сбой
збой II (род. збо́ю) м. (голова, ноги и внутренности убитого на мясо животного) сбой
збой III (род. збо́ю) м. большо́е скопле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасII спорт.
1. межд. пас;
пас сюда́! пас сюды́!;
2. сущ. пас, род. па́са м.;
то́чный пас дакла́дны пас;
у него́ хоро́шие па́сы у яго́ до́брыя па́сы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АТЛЕТЫ́ЗМ,
разнастайныя фіз. практыкаванні, накіраваныя на ўмацаванне здароўя, гарманічнае развіццё сілавых якасцяў і паляпшэнне целаскладу чалавека. Умоўна атлетызм падзяляюць на 2 віды: спарт., да якога належаць культурызм (бодыбілдынг), армрэстлінг, паўэрліфтынг, гіравы спорт, цяжкая атлетыка, і ўласна атлетызм, ці атлетычную гімнастыку (сістэму рознабаковых сілавых практыкаванняў са штангай, гірамі, гантэлямі, эспандэрам, гумавым жгутом, на універсальных станках, трэнажорах, блочных прыстасаваннях, з уласнай вагой, без снарадаў і інш.). Разнавіднасцю атлетычнай гімнастыкі жанчын з’яўляецца шэйпінг (ад англ. shape форма) — заняткі па карэкцыі жаночай фігуры.
Атлетызм узнік у Стараж. Грэцыі, дзе існаваў культ прыгожага цела, фіз. дасканаласці. Сучасны атлетызм зарадзіўся ў канцы 19 ст. ў Вялікабрытаніі (паводле інш. звестак на амер. кантыненце). У Расіі першы «Гурток аматараў атлетыкі» стварыў у 1885 ураджэнец Беларусі ўрач У.Ф.Краеўскі. Беларуская федэрацыя атлетызму ўзнікла ў 1987.
т. 2, с. 74
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
суддзя́ м., в разн. знач. судья́;
наро́дны с. — наро́дный судья́;
ты не с. ў гэ́тай спра́ве — ты не судья́ в э́том де́ле;
с. пе́ршай катэго́рыі — спорт. судья́ пе́рвой катего́рии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
толка́ние (действие)
1. шту́рханне, -ння ср.; пха́нне, -ння ср.;
2. спорт. шту́рханне, -ння ср.;
толка́ние ядра́ шту́рханне ядра́;
3. перен. заахво́чванне, -ння ср., навядзе́нне, -ння ср., падбіва́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)