спорт, -у, М -рце, м.
1. Фізічныя практыкаванні для развіцця і загартоўкі, умацавання арганізма.
Лыжны с.
2. Фізічныя практыкаванні як прафесійны занятак з мэтай дасягнення высокіх вынікаў у спаборніцтвах (напр., гімнастыка, бокс, барацьба, футбол і інш.).
3. перан. Занятак, які з’яўляецца прадметам азартнага захаплення.
Камп’ютарныя гульні — нездаровы с.
|| прым. спарты́ўны, -ая, -ае.
С. комплекс.
Спартыўныя гульні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спорт спорт род. спо́рту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
спорт (род. спо́рту) м. спорт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
спорт, ‑у, М ‑рце, м.
Фізічныя практыкаванні (гімнастыка, барацьба, турызм і пад.), якія маюць мэтай развіццё і загартоўку арганізма. Парашутны спорт. Майстар спорту. □ Азарчук яшчэ раз звярнуў увагу на тое, як спорт дапамог яму ў рабоце. Ваданосаў. Мінскае возера зрабілася цэнтрам воднага спорту ў горадзе. «Беларусь». / Пра гульню ў шахматы, шашкі, пра рыбалоўства і пад. // перан.; чаго і які. Занятак, які з’яўляецца прадметам азартнага захаплення.
[Англ. sport.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спорт м Sport m -(e)s;
лы́жны спорт Skísport [´ʃi:-] [Schísport] m;
во́дны спорт Wássersport m;
ко́нны спорт Réiten n -s;
вялі́кі спорт Léistungssport m;
займа́цца спортам Sport tréiben*;
наві́ны спорту vom Spórtgeschehen, Spórtnachrichten pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Спорт ‘фізічныя і разумовыя практыкаванні, спаборніцтвы’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычана праз рус. спорт або польск. sport. З англ. sport, дзе першапачаткова значыла ‘забава, пацеха’, а з XVII ст. спаборніцтва’. Узнікла праз аферэзу з disport ‘забаўляцца, гуляць’, запазычанага з ст.-франц. desporter (< porter ‘насіць’, параўн. імпарт, экспарт, порт). Гл. Глухак, 572; Сной₂, 738; ЕСУМ, 5, 381.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спарт... (гл. спорт...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «спорт...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: спартзала, спартклуб.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спорт... (а таксама спарт...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «спартыўны», напрыклад: спорттавары, спортпляцоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спорт... (а таксама спарт...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае знач. слова «спартыўны» і ўжыв., калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: спортгарадок, спортабсталяванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спорт- (спартыўны) Sport-, Turn-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)