Verbum

праві́снуць, ‑не; пр. правіс, ‑ла; зак.

Апусціцца, прагнуцца пад цяжарам. Правады правіслі. □ Замест страхі над галавою правісла сетка з крокваў і лат. Місько.

а́лгебра, ‑ы, ж.

Вялікі раздзел матэматыкі, які вывучае агульныя законы дзеянняў над велічынямі незалежна ад іх лікавых значэнняў. Падручнік па алгебры. Элементарная алгебра.

[Араб. al-găbr.]

аплікату́ра, ‑ы, ж.

1. Спосаб размеркавання пальцаў, найбольш зручны пры ігры на музычных інструментах.

2. Лічбавае абазначэнне над нотамі парадку размеркавання пальцаў музыканта.

[Ад лац. applicare — прыладжваць.]

бяссла́ўе, ‑я, н.

Няслава, ганьба. Імгла зялёная імгліць Па-над дарожным палатном. Чые тут войскі не ішлі, Каб стаць затым бясслаўя тлом. Калачынскі.

валяр’я́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Валяр’янавыя каплі. Над.. [Марынкай] нахілілася жанчына ў белым халаце, у пакоі запахла нашатырным спіртам і валяр’янкай. Хадкевіч.

іх,

1. гл. яны.

2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць ім; іхні. Шчабечуць песню сваю мітуслівыя ластаўкі: над акном іх гняздо. Брыль.

адрыпе́ць, ‑піць; зак.

Перастаць рыпець. Адрыпеў журавель над калодзежам. Колькі вёдзер ты нацягаў, Поячы жнівень, Глякі халодзячы, Колькі смагі здымаў, Стомы змываў!.. Арочка.

адыхо́дная, ‑ай, ж.

Малітва, якую чытаюць над тым, хто памірае. // перан. Выкліканая адыходам; развітальная. Ужо даўно вызвоньвае адыходную зіме наша калгаснае кузня. Брыль.

айчы́на, ‑ы, ж.

Тое, што і бацькаўшчына (у 1 знач.). Савецкая Айчына. □ Ляці ж, мой спеў, звіні няспынна Ты над Айчынаю маёй. Журба.

радчэ́ць, ‑эе; незак.

Тое, што і радзець. Дымілася рака, і там, дзе туман над ёй радчэў, разыходзіўся клубамі, барвовымі ўсплёскамі ружавела вада. Ракітны.